Laat voor het eten

Niet alle dolers zijn de weg kwijt

19 januari 2025
door Piet
2 reacties

Alles verandert

Volle maan op een avond in januari

Volle maan, fietspad naar Den Dolder, 13 januari 2025.

De lucht is ondoorzichtig, het groen van het gras moet hard werken om in de grijsheid stand te houden. In de januarikou die als dun water in de kieren van m’n kleding kruipt loop ik door de voortuin. Uit de grond steken drie opgerolde bladeren een paar centimeter omhoog. Babytulpen, het verandert hier straks. Ik loop terug en kijk omhoog, naar het slaapkamerraam van Dirk. Die woont nu in Delft, we hebben hem een week geleden verhuisd. Achter de voordeur van de oprit naast ons wonen nieuwe buren. Over een paar dagen stap ik in de trein naar Frankrijk, om afscheid te nemen van Coby. Alles verandert. Lees verder →

24 november 2024
door Piet
Geen reacties

Licht en donker

Zonsopkomst boven het spoor naar Den Dolder

Zonsopkomst boven het spoor Den Dolder – Amersfoort, 22 november 2024.

Het is dinsdagmiddag. Met een leeg yoghurtpak in de hand loop ik naar buiten, naar de kliko met de oranje klep naast het huis. Het is net boven nul, de kou heeft venijn door het vocht dat nog in de lucht hangt van de regen van vandaag. Weer waarbij niemand naar buiten mag, weer waarbij ik niet naar buiten wil. Boven me trekt het open, de wereld zet de deur op een kier. Onrust. Ik ga Elsbeth ophalen in Den Dolder, ik ga fietsen. Lees verder →

16 september 2024
door Piet
Geen reacties

De bezem

Taag en Toledo

De Tajo (Taag) langs het middeleeuwse centrum van Toledo.

Toen ik second (van second in command) was van 444 infanteriebeveiligingscompagnie werkte ik op legerplaats Crailo, zetel van het Korps Mobiele Colonnes (KMC, bestaat niet meer). Als ik met m’n collega’s ging middageten in de officiersmess kwamen we daar de commandant KMC tegen, een gedistingeerde brigadegeneraal die eruitzag alsof hij nog samen met Wellington de slag bij Waterloo had overzien, om daarna te velde te dineren met wijn en tafelzilver. “Die wordt elke morgen wakker in een vreemde wereld” zei ik tegen Ries Engbersen, m’n chef wiens plaatsvervanger ik was, een mensen-mens en een begenadigd leider, een van de weinigen die is onderscheiden met de Bronzen Soldaat. “Stil, dadelijk hoort-ie het!” waarschuwde Ries me. Met een halve lach. Lees verder →

6 juli 2024
door Piet
Geen reacties

Een daad van liefde

Stukje climate chain (in de pre-fase, toen mensen nog arriveerden op het strand) op 23 juni.

Twee weken geleden, op zondag 23 juni 2024, stonden Elsbeth en ik op het strand bij Noordwijk. Samen met, langs de hele Nederlandse kustlijn, 30.000 anderen. We vormden The Climate Chain. Ik stond er niet uit protest, noch uit boosheid of frustratie. Uitkijkend over de zee, die kleine kwalletjes op het natte zand legde, opkijkend naar de blauwe lucht waarin meeuwen op de wind dreven, was het een daad van liefde. Lees verder →

3 mei 2024
door Piet
Geen reacties

Misvrees

Tussen Den Dolder en Amersfoort, 26 april 2024.

Te oordelen naar de titel zou dit bericht kunnen gaan over de resultaten van een langlopend onderzoek naar de leegloop van kerken. Is het de centrale rol van gezondheidsondergravend druivensap? Dan toch de emissie van fijne roetdeeltjes door de verbranding van kaarslonten. Niets daarvan, dit bericht gaat over een vroege maandagmorgen. Een morgen waarop ik niets miste. Lees verder →

24 februari 2024
door Piet
Geen reacties

Luikjes

Boven de grond, maar nog niet open: krokussen in een plantsoen in Naarden, 20 februari 2024.

Het kantelt en verandert. Het licht, de natuur, het seizoen. Het is onafwendbaar – al is het nog een schip dat nadert aan de horizon en dat de haven pas over een paar weken zal bereiken. De komst van het voorjaar. Lees verder →

14 januari 2024
door Piet
Geen reacties

De olifant

Tussen Courcelles-Chaussy en Servigny-lès-Raville, dag 4 op m’n tocht naar de Middellandse Zee.

Het is half januari en ik ben opgelucht. December ligt achter me, de leegheid van januari is… ehm… leeg maar geeft ook het schone-leigevoel. Geboortegrond voor plannen, momenten van afsluiten. En dan is er nog die olifant. Lees verder →