Het veer heeft me zojuist overgezet van Lith naar de noordelijke oever van de Maas, waar ik de zuidelijke tak van de Doorbraakdijk volg naar Alphen. Het is bijna negen uur, vier uur na m’n vertrek uit Eindhoven. Op een … Lees verder →

De lage zon tekent schaduwen op het fietspad langs de gravelweg, een bries beweegt de takken van de bomen van de bosrand. Ik kijk uit over een graanveld dat een kilometer verderop België wordt. Ik zet m’n fiets tegen een … Lees verder →

Vogels kwetteren, een gans snatert. De Ångermanälven ruist traag en onverstoorbaar door het beeld. Boven het glinsterende water steken twee oren, een donkere kop en een rug uit. Net als een paar meter daarachter, en daar weer achter. De zwarte … Lees verder →

Het begon met de merels. Op een ijskoude vrijdagmorgen, half februari, toen ik met Elsbeth naar Den Dolder fietste. Bij de allereerste hint van de dageraad hoorde ik ze, meerstemmig en glashelder, solisten in een stille concertzaal. Ze zijn er … Lees verder →

De lucht is ondoorzichtig, het groen van het gras moet hard werken om in de grijsheid stand te houden. In de januarikou die als dun water in de kieren van m’n kleding kruipt loop ik door de voortuin. Uit de … Lees verder →

Het is dinsdagmiddag. Met een leeg yoghurtpak in de hand loop ik naar buiten, naar de kliko met de oranje klep naast het huis. Het is net boven nul, de kou heeft venijn door het vocht dat nog in de … Lees verder →

Ik doe de achterdeur open en sta in het donker van de achtertuin. Het is half zeven in de ochtend en sterrenhelder, met Orion aan de zuidwestelijke hemel.

Toen ik second (van second in command) was van 444 infanteriebeveiligingscompagnie werkte ik op legerplaats Crailo, zetel van het Korps Mobiele Colonnes (KMC, bestaat niet meer). Als ik met m’n collega’s ging middageten in de officiersmess kwamen we daar de … Lees verder →

Twee weken geleden, op zondag 23 juni 2024, stonden Elsbeth en ik op het strand bij Noordwijk. Samen met, langs de hele Nederlandse kustlijn, 30.000 anderen. We vormden The Climate Chain. Ik stond er niet uit protest, noch uit boosheid … Lees verder →

M’n fiets staat klaar achter het huis. Dirk komt zo terug van z’n laatste examen, Frans. Dat is voor mij het moment, dan ga ik.